De Redactie

Macht en Misbruik in het Boeddhisme Deel 1: In Nederland

Macht en Misbruik in het Boeddhisme Deel 1: In Nederland

Wij zijn categorisch tegen elke vorm van misbruik, of het nou om machtsmisbruik of seksueel misbruik gaat. Misbruik door geestelijk leiders binnen het boeddhisme is uitermate schadelijk.

In de eerste plaats natuurlijk schadelijk voor de slachtoffers die zij hebben gemaakt en voor de andere volgelingen die als ‘collateral damage’ in verwarring achterblijven. Maar ook schadelijk voor de kwaliteit van het boeddhistische onderwijs en het behoud van de Dhamma in zijn geheel.

Inmiddels geldt echter voor de helft van alle BUN-leden dat zij een geestelijk leider hebben die zich schuldig heeft gemaakt (of maakt) aan seksueel misbruik [1], variërend van een buitenechtelijke relatie met een leerling [2] tot langdurig en structureel fysiek, emotioneel en seksueel (in sommige gevallen sadistisch [3, 4, 5]) misbruik [6, 7, 8, 9, 10, 11], in enkele gevallen met minderjarigen [12, 13], en financiële uitbuiting [14].

En voor de duidelijkheid, het gaat hier niet om dingen die ver weg gebeuren. Het gebeurt ook in Nederland, waar tientallen ten prooi zijn gevallen aan boeddhistisch geestelijk leiders [15, 2]. En dit betreft alleen de bekende gevallen, waarschijnlijk zijn het er nog veel meer [16].

Op 1 februari 2020 organiseerde de Vrije Universiteit (VU) Amsterdam in samenspraak met de Boeddhistische Unie Nederland (BUN) daarom een studiedag over macht en misbruik in het boeddhisme om een diepgaande discussie en kennisuitwisseling over dit thema te faciliteren, zodat het de tijd en aandacht krijgt die het verdient.

Wij doen in drie delen verslag van deze dag:

  • In dit eerste deel staan wij stil bij onze voorbereiding op studiedag waarbij wij kijken naar enkele gevallen van misbruik in Nederland, wat ons daarbij is opgevallen en onze reactie daarop.
  • In deel 2 doen wij verslag van onze ervaringen tijdens de studiedag zelf.
  • In deel 3 staan wij stil bij hoe nu verder te gaan.

Eerder schreven wij reeds over dit thema in onze teksten Seksueel Misbruik door Boeddhistische Leraren en de Leraar-Leerling Relatie Moet 100% Veilig Zijn.

Een andere belangrijke tekst in dit kader is ons schrijven De Vijf Leefregels: Boeddhisme en Moraliteit, deze leefregels voor leken zijn universeel binnen alle boeddhistische stromingen.

Aan beoefenaren van Vajrayāna-boeddhisme kunnen we daarnaast nog de mooie Engelse tekst When a Buddhist Teacher Crosses the Line door Yongey Mingyur Rinpoche aanbevelen, waarin wordt stilgestaan bij de ethiek van Vajrayāna.

Inhoud

  1. De Casussen
  2. De Rode Draad
  3. Ouder dan de Weg naar Rome
  4. Onze Visie
  5. Schade aan de Dhamma
  6. Bronnen

De Casussen

De medewerkers van de VU kozen zeven casussen die ter voorbereiding aan alle deelnemers van de dag werden gestuurd om een beter idee te krijgen over het misbruik dat zich in boeddhistische kringen heeft voorgedaan.

Het bronmateriaal voor deze casussen werd aangeleverd met ondersteuning van onderzoeksjournalist Rob Hogendoorn en is afkomstig uit het publieke domein, onder andere van de NOS, Volkskrant, Trouw, Boeddhistisch Dagblad en Open Boeddhisme.

Naar een deel van deze bronnen wordt verwezen in onze tekst, er is echter nog veel meer materiaal publiekelijk vindbaar en wij adviseren de lezer dan ook bij twijfel over iets wat hier geschreven staat zelf op onderzoek uit te gaan.

Het betrof de volgende zeven misbruikplegers:

  • Mettavihari
  • Dhammawiranatha (Pierre Krul)
  • Nico Tydeman
  • Kelsang Chöpel (Gerhard Mattioli)
  • Sogyal
  • Mipham
  • Namkha

Mettavihari

De Thaise leraar Mettavihari was abt van de Nederlandse Buddharama Tempel, in de Theravāda-traditie. Hij onderwees vipassanā-meditatie in de traditie van Mahasi Sayadaw en is degene die vrijwel alle bekende hedendaagse vipassanā-leraren in Nederland heeft benoemd [17].

De eerste beschuldiging van seksueel misbruik door Mettavihari dateert reeds uit 1974, een jaar nadat hij zich in Nederland had gevestigd. Nadien volgt structureel seksueel misbruik. Uit onderzoek na zijn overlijden in 2007, blijkt dat hij in totaal ten minste (en waarschijnlijk dus meer dan) 21 mannen misbruikte [18, 12, 19, 6, 20, 13, 21, 22].

Naast seksueel misbruik zijn er aanwijzingen voor meer wangedrag. Mettavihari lijkt met regelmaat in burgerkleding door Amsterdam te hebben gelopen (absoluut niet toegestaan volgens de monniksregels) en op vakantie te zijn gegaan met geld wat uit donaties kwam en mogelijk te maken hebben gehad met crimineel geld en onduidelijke financiële constructies [14, 23]. Hij heeft herhaaldelijk gelogen over dit gedrag [20].

Opvallend is hier ook het gedrag van het bestuur van de tempel. Zij hebben Mettavihari een jaar nadat het eerste misbruik was vastgesteld en hij in eerste instantie door hen was weggestuurd gewoon weer teruggehaald als leraar en hem zelfs weer in het bestuur opgenomen [24, 25, 22].

Toen een bestuurslid werd aangesproken over het feit dat Mettavihari zich niets van zijn celibaat aantrekt werd hierop gereageerd met: “de meeste Nederlanders vinden toch inmiddels ook dat de pastoor niet mag worden veroordeeld als hij verliefd wordt op zijn huishoudster [20]?”

Dhammawiranatha

De Nederlandse leraar Pierre Krul (eerder bekend als Dhammawiranatha) was de oprichter van het Boeddhayana Centrum Nederland, in de Theravāda-traditie. Ook hij zou zijn opgeleid in de vipassanā-traditie van Mahasi Sayadaw, maar er is slechts weinig over zijn achtergrond te vinden.

Nog als monnik heeft Dhammawiranatha seks gehad met ten minste 7 en mogelijk tientallen vrouwelijke volgelingen [7, 26, 27], en lang niet in alle gevallen vrijwillig [8]. Achteraf beschrijven voormalige volgelingen zijn beweging als een soort sekte, waarin naast emotionele manipulatie ook sprake was van financiële uitbuiting [9].

Hoewel Krul inmiddels weg is en Boeddhayana is opgeheven, bestaat het door hem opgerichte klooster ‘Ehipassiko’ in Friesland nog steeds, en heeft zelfs een Dhamma-school voor kinderen [28, 29, 30].

Nico Tydeman

De Nederlandse leraar Nico Tydeman is stichter en hoofd van het Kanzeon Zen Centrum met diverse vestigingen in heel Nederland.

In 2015 raakt hij in opspraak wegens een langdurige buitenechtelijke relatie met een leerling [2]. Na het bekendmaken van het misbruik besluit Tydeman zelf om aan te blijven als leraar en bestuurslid. Vijf mede-leraren, alle aangewezen door Tydeman zelf, spreken unaniem hun steun uit [31], slechts één bestuurslid (geen leraar) stapt op [32].

Wat deze casus ook interessant maakt is de informatie die beschikbaar is over de lijn van Zen-leraren waar Tydeman uit voort komt [33], hij blijkt de derde generatie te zijn in een lijn van alcoholisten, seks- en machtsmisbruikers, gelukkig wel in kleinere omvang dan zijn voorgangers Mitsuyo Maezumi en Dennis Merzel [34, 35, 36, 37].

Ondanks het bekende misbruik door Dennis Merzel dat door zijn Amerikaanse mede-leraren in 2011 stellig wordt veroordeeld met het verzoek om als leraar af te treden [38], wordt hij in 2018 met open armen door Tydeman ontvangen [39].

Kelsang Chöpel

De Oostenrijkse leraar Gerhard Mattioli (ook bekend als Lama Kelsang Chöpel) is oprichter van het Mahayana Centrum Middelburg in de Mahāyāna traditie.

Na eerst wat jaren op zoek te zijn gegaan naar kwetsbare vrouwen via krantenadvertenties als acupuncturist, natuurgenezer en andere alternatieve geneeswijzen, ontdekte hij het boeddhisme en liet zich in 2001 tot monnik wijden.

In 2002, een jaar nadat hij tot monnik was gewijd, wordt hem het monnikschap door zijn leraar afgenomen. Dat hindert Mattioli echter niet om gewoon door te gaan met het dragen van de pij en het voeren van zijn monniks-naam [10].

Er zijn aanwijzingen dat hij als ‘monnik’ tussen 2003 en 2008 meerdere vrouwen die zich bij zijn Centrum hadden aangesloten drogeerde en misbruikte, waaronder enkele getrouwde vrouwen [40]. Een vrouw raakt zwanger en bevalt van zijn kind [40, 41, 15].

In 2010 verdwijnt hij volledig van het toneel, het Mahayana Centrum is inmiddels gesloten.

Sogyal

De Tibetaanse leraar Sogyal was tot aan zijn overlijden geestelijk leider van de internationale organisatie Rigpa in de Tibetaans boeddhistische traditie. Het schandaal omtrent Sogyal is misschien wel een van de meest bekende en omvangrijkste in de boeddhistische wereld.

Sogyal lijkt Chogyam Trungpa, de in de jaren ‘70 in de VS actieve Tibetaanse leraar die bekend staat om zijn alcoholverslaving en frequente seksuele contacten met leerlingen, als voorbeeld te hebben gezien [3, 42].

In de loop van zijn leven bouwt hij een enorme internationale organisatie op die in vele landen actief is. Kenmerkend voor zijn onderwijs is de crazy-wisdom filosofie die hij van Trungpa overnam [3]. Hiermee is al het gedrag van de leraar een uiting van zijn verlichte heiligheid ook al gaat het om ernstig geweld en structureel sadistisch seksueel misbruik [43, 3, 44, 45].

Nadat de eerste officiële aanklacht in de jaren ’90 wordt afgekocht [46] escaleert het in 2017. Een groep van hooggeplaatste leerlingen stuurt een brandbrief waarin ze Sogyal aanspreken op zijn bizarre en uiterst schadelijke gedrag, waaronder het jaren lang runnen van een harem, fysiek en verbaal geweld en financiële uitbuiting [4]. De brief wordt, tot ergernis van sommigen, openbaar gemaakt.

Het is kenmerkend voor de crazy-wisdom leraren als Sogyal om volgelingen te wijzen op de gevolgen van het verbreken van samaya [47]. Samaya is een complex principe, het is de band die je aangaat met je leraar, waar in principe een heilzame werking vanuit gaat [48]. Een keerzijde is echter dat het breken daarvan, dus het je afkeren van de leraar, voor miljoenen jaren wedergeboorte in de diepste hel zou zorgen [47]. Dat samaya direct is verbroken als de leraar zich niet moreel gedraagt wordt door de crazy-wisdom leraren (bewust of onbewust) foutief onderwezen of genegeerd [49].

Consequentie hiervan is dat de volgelingen met het beeld worden geïndoctrineerd dat, hoe naar je leraar zich ook gedraagt, je hem niet kunt afvallen. Laat staan dat deze leraar door duizenden mensen in meer dan honderd internationale vestigen wordt vereerd. Het gevolg is een diepgaande zwijgcultuur en een veel grotere omvang van het misbruik, waar de hooggeplaatste bestuursleden en leraren, en veel volgelingen jaren en jaren aan hebben bijgedragen [4, 3, 47]. Decennia werd zwijgend toegezien hoe anderen werden mishandeld, vernederd en misbruikt [49].

Nadat enkele leraren de eerder genoemde brief aan Sogyal stuurden, die zij in eerste instantie geheim wilden houden, en de bubbel is gebarsten, staan de hoogste bestuursleden tegen het advies van de onafhankelijke onderzoekers in [50] nog gewoon boven aan de keten.

Mipham

De Tibetaanse leraar Mipham is geestelijk leider van de internationale organisatie Shambala, in de Tibetaans boeddhistische traditie. Hij is de zoon van de eerder genoemde Chogyam Trungpa die Shambala stichtte.

Ook Mipham beroept zich op crazy-wisdom om zijn alcoholverslaving, structurele seksuele misbruik van leerlingen, financiële uitbuiting en agressieve buien te verantwoorden [47, 5], en ook hier wordt dit wangedrag na jaren openbaar gemaakt door (in dit geval zes) hoog geplaatste leden [5].

In 2018 verschijnt een rapport [51] over zijn buitensporige en schadelijke gedrag waarna Mipham aftreedt als leraar [52]. Na een tijdje te zijn afgetreden en op ‘retraite’ te zijn geweest staat voor 2020 echter gewoon de volgende les van Mipham aan volgelingen gepland. “Back to business as usual”,  zoals Pema Chödrön  het omschrijft in een brief waarin ze op persoonlijke titel afstand neemt van deze beslissing [53].

Noemenswaardig in deze context is dat Chödrön, een van de meest bekende leraren binnen Shambala, zelf vele jaren zwijgend heeft toegezien en ten minste één slachtoffer zelfs heeft ontmoedigd om naar buiten te treden [54].

Net als voor Ripga geldt ook voor Shambala de zwijgcultuur en de nadruk op de gevolgen van het breken van samaya. In het geval van Shambala geldt zelfs een lijn van wangedrag over meerdere generaties geestelijk leiders. Met Trunpga als eerste, gevolgd door Osel Tendzin die leerlingen willens en wetens met HIV infecteerde, tot Mipham [55, 47].

Namkha

De Tibetaanse leraar Namkha is hoofd van de internationale Rigdzin gemeenschap, in de Tibetaans boeddhistische traditie.

Ook Namkha is een leraar (inmiddels een van de velen) die, wellicht geïnspireerd door de life-style van de hierboven genoemde heren, crazy-wisdom propageert en in dat kader volgelingen financieel uitbuit, intimideert en seksueel misbruikt, met de dreigementen over het breken van samaya en zwarte magie [11, 56, 49].

Uiteindelijk doen twee vrouwen aangifte [57]. De strafzaak loopt nog. Namkha gaat ondertussen gewoon door als leider van Rigdzin.

De Rode Draad

Tijdens de voorbereiding van de casuïstiek zagen wij een rode draad naar boven komen. Mocht je de rode draad zelf willen nagaan, dan verwijzen we je onder andere naar de uitgebreide verwijzingen onderaan deze tekst.

Geen Aandacht Voor Slachtoffers

Een duidelijke overeenkomst in alle boeddhistische misbruikzaken is het gebrek aan aandacht voor de slachtoffers [58].

Sterker nog, slachtoffers blijken vaak al in een vroeg stadium van medebeoefenaren en (hooggeplaatste) leraren te horen te krijgen dat het allemaal wel meevalt wat er is gebeurd en dat ze het niet te veel op moeten blazen.

Ook de BUN zelf is er tot nog toe niet in geslaagd de slachtoffers een podium te geven.

Zodra mensen daadwerkelijk overgaan tot het indienen van een aanklacht of de openbaarheid zoeken worden ze als ketters neergezet, beschuldigd van het beschadigen van de leraar en de Dhamma.

Als het om Tibetaanse leraren gaat worden ze er ook nog eens van beschuldigd samaya te breken met het bijkomende dreigement dat dit zal zorgen voor een wedergeboorte van miljoenen jaren in de diepste hel.

Onterechte Toekenning of Verwarring over Verlichting

Vandaag de dag wordt relatief gemakkelijk gestrooid met termen als verlicht, verlicht wezen, heiligheid, het te pas en te onpas toekennen van wijsheid en compassie, modern day buddha’, etc.

Dat geldt ook met betrekking tot de bovengenoemde leraren.

Het blijft giswerk hoe dit tot stand komt. Het lijkt te beginnen bij charisma en wijs klinkende woorden. Het dragen van een monnikspij helpt ook.

Gedrag wordt structureel niet als basis van wijsheid gezien.

Op een gegeven moment lijkt er een kritieke massa te ontstaan waarna de leraar in kwestie gelanceerd wordt, vaak geholpen door de media.

Er komen steeds meer volgelingen bij en het vertrekpunt wordt meer en meer dat de leraar verlicht is. Er ontstaat een massale tunnelvisie. Vanaf dat moment is het bijna niet meer mogelijk kritische geluiden te laten horen, hoe bizar het gedrag van de leraar ook is.

De insteek dat de leraar primair verlicht is wordt ten dele verder bekrachtigd door de onderliggende tradities.

In de Zen-traditie bijvoorbeeld, wordt beweerd dat het leraarschap voortkomt uit een transmissie, een onafgebroken lijn vanaf de tijd van de Boeddha. Transmissies kunnen in Japan echter ook vriendendiensten zijn en hoeven al decennia niets meer met langdurige mentale ontwikkeling en inzicht te maken te hebben [59].

Tibetaanse leraren beroepen zich op voorgaande wedergeboortes, geheime overdrachten en erkenningen door anderen waaruit hun ongeëvenaarde (non-dualistische) wijsheid blijkt. Meditatie-inspanning is niet nodig, geboren worden is genoeg [47].

Als dan ook nog een beroep wordt gedaan op de crazy-wisdom van de Tibetaanse leraar of de excentrieke leerstijl van de Zen-meester, dan kan simpelweg worden gesteld dat seksueel misbruik, mishandeling, etc., eigenlijk uiting zijn van verlicht en compassievol gedrag, ingezet om de volgeling te helpen.

En wat de Theravāda-leraar betreft, daar schroeven de discipelen gewoon zelf de kwaliteiten die horen bij de vier stadia van verlichting omlaag. Zo kan lust plotseling voorkomen in het bewustzijn van de sakadagami (her derde stadium van verlichting) [60]. Anders kun je de seksuele driften van de leraar niet verklaren.

Als dan op een gegeven moment enkelen toch zien dat het gedrag inderdaad niet goed was, dan wordt alleen het gedrag veroordeeld, onderliggend blijft de leraar echter het imago van de goede leraar behouden die in wezen toch wijs en compassievol is.

Wangedrag als Generationeel Probleem

In de helft van de casussen blijkt er sprake van een generationele overdracht van wangedrag.

Voorgangers blijken reeds hetzelfde schadelijk gedrag op na te hebben gehouden en de huidige leraren gaan hier simpelweg mee door.

Als je leraar wanggedrag vertoont dat je toch als verlicht en heilig blijft zien, is het ook helemaal niet vreemd dat je er later niet voor terugdeinst om dit gedrag zelf ook te vertonen.

Op zijn minst dient het als voorbeeld. Toch lijkt het er sterk op dat de ‘life-style’ in sommige gevallen bewust is overgenomen.

Het Vervormen van de Dhamma

Wat verder nadrukkelijk uit alle casuïstiek blijkt is dat de leraar zijn gedrag goed praat door de Dhamma te verdraaien.

Of het nou de Theravāda-leraar is die beweert dat het niet nodig om de morele leefregels aan te houden, sterker nog, dat het niet nodig is om je met moraliteit en concentratie bezig te houden om je bewustzijn te zuiveren, maar dat je alleen vipassanā hoeft te beoefenen [61, 62];

Of de Zen-leraar die meer en meer begint te beweren dat erotiek, libido en lust onderdeel van de Dhamma uit maken en dat je daar ook vooral aan toe moet geven [63, 64, 65];

Of de Tibetaanse leraar die bewust of onbewust de Tantrische geloftes misinterpreteert en zich achter crazy-wisdom verschuilend boven iedereen plaatst en kritische volgelingen met dreigementen over het verbreken van samaya de mond snoert [47, 3, 49, 51, 5, 4].

Verhullen van de Waarheid

Opvallend is dat er vaak een aanzienlijke groep mensen is, veelal het bestuur en leraren die door de misbruikplegers zijn aangewezen, die al lang van het misbruik weten. Zij kiezen er bewust voor dit toe te dekken en te verhullen.

Er ontstaat een soort tunnelvisie waarbij kritische uitingen ter zijde worden geschoven en de eigen verantwoordelijkheid niet als zodanig wordt beleefd.

Pas als er druk van buitenaf komt, bijvoorbeeld een dreigende mediarapportage, of als het gedrag extreme proporties aanneemt, komen zij in actie. En zelfs dan lijkt de eerste reflex om het stilletjes intern op te willen lossen.

Dit lijkt ten dele te maken te hebben met belangenverstrengeling.

Wat bestuurders van de organisaties betreft kan gedacht worden aan het belang om het imago van de leraar als boegbeeld van de organisatie te behouden, financiële belangen (bij sommige organisaties gaat het om miljoenen euro’s), macht en aanzien dat bestuurders als afgeleide ontvangen, en uiteindelijk ook het emotionele belang want veel bestuurders zijn al jarenlang volgeling.

Voor leraren die door de geestelijk leiders uit bovenstaande lijst zijn aangewezen geldt wellicht dat dit de enige toekenning is van leraarschap, hun enige certificaat van onderwijsbevoegdheid als het ware.

Als je basis afstamt van iemand die niet in staat is gebleken ook maar de meest basale morele leefregels na te leven, dan lijkt het voor de hand te liggen dat de kans levensgroot is dat je het verwrongen, het kromme beeld dat je mee hebt gekregen gewoon doorgeeft aan je eigen leerlingen.

Als de geestelijk leider niet deugt dan deugt de toekenning niet. En dus moet het eigen leraarschap opnieuw ter discussie worden gesteld.

In vrijwel alle gevallen blijven deze leraren na het uitkomen van het wangedrag, soms na korte en soms na langere introspectie, toch gewoon doorgaan als leraar.

Ouder dan de Weg naar Rome

Het klinkt misschien vreemd, maar wangedrag binnen het boeddhisme is niet nieuw. Het begon al ten tijde van de Boeddha.

In die tijd was de Boeddha echter de ultieme autoriteit en hij stelde de Vinaya (morele regels) één voor één op om dit wangedrag tegen te gaan, om kristalhelder te maken dat wangedrag geen onderdeel uitmaakt van het boeddhistische pad.

Niet lang na zijn overlijden ontstond er al onenigheid binnen de Sangha (de monniken en nonnen) over de Vinaya, wat bijdroeg aan de eerste splitsing.

Niet veel later werd de term arahant (verlichte) te pas en te onpas door mensen gebruikt die uit waren op materieel gewin. Dit was de aanleiding voor de grote koning Asoka om het boeddhisme te zuiveren. Wij schreven hier meer over in onze tekst ‘Boeddhisme: Geschiedenis en Stromingen’.

Wellicht zijn de gebeurtenissen in Nederland aanleiding om nadrukkelijker te kijken naar het oorspronkelijke boeddhisme, zoals de Boeddha het heeft aangereikt, waarin moreel gedrag (sila) en het zuiveren van het bewustzijn door concentratie (samadhi) de hoekstenen van de beoefening vormden.

Onze Visie

Wij hebben op al deze casussen een duidelijke visie.

Ten eerste is het belangrijk om slachtoffers serieus te nemen, te erkennen en te horen. Er lijkt nog veel ruimte voor verbetering als het gaat om beleid dat helpt nieuwe slachtoffers te voorkomen en reeds bestaande slachtoffers te steunen. Hier moet kritisch en voortvarend in te werk worden gegaan.

Verder is het overduidelijk dat geen van de misbruikplegers zich aan het woord van de Boeddha houdt.

Dit staat wat ons betreft los van het soort boeddhisme. We hebben geen enkele bedoeling om welk soort boeddhisme dan ook te diskwalificeren of om een ‘beter’ boeddhisme voor te staan. Het gaat ons om het volgen van de basisprincipes zoals de Boeddha die heeft gegeven.

De Boeddha adviseerde om de Dhamma altijd als uitgangspunt te nemen en te toetsen of zogenaamde leraren spreken en leven in overeenkomst met de Dhamma. Geen van deze geestelijk leiders doorstaat die test.

Gedrag staat niet los van het bewustzijn. Gedrag is een uiting van de staat van het bewustzijn. Wangedrag is een uiting van een intern moreel verwoest en onheilzaam bewustzijn. Een dergelijk bewustzijn is per definitie niet verlicht, verre van.

Wijs klinkende verbale uitingen van een dergelijk bewustzijn vertegenwoordigen op zijn best boekenwijsheid, in andere gevallen zijn het manipulatieve manifestaties van kwade wil.

Je kunt geen agressief of lustvol gedrag vertonen zonder een bewustzijn vol boosheid en verlangen. Je kunt geen leugens, illusies en vervormde Dhamma verspreiden zonder onderliggende onwetendheid.

Verlangen, boosheid en onwetendheid zijn de drie wortels van het kwade die je met de boeddhistische beoefening juist probeert te vernietigen.

De volledige onherroepelijke vernietiging daarvan, dat is bevrijding, verlichting, ontwaken of hoe je het ook wil noemen.

Als je een leraar zoekt, zo adviseert ook de Boeddha, kijk dan eerst naar het gedrag. Kan het gedrag niet door de beugel, dan deugt de leraar niet.

Schade Aan de Dhamma

We sluiten af met een veel gehoord argument om wangedrag niet te openbaren, om de zwijgcultuur in stand te houden. Het zou namelijk schadelijk zijn voor de Dhamma. Zo wordt het verhullen van misbruik plotseling een nobel streven.

Laat ons ook hier duidelijk over zijn.

Het zijn niet de slachtoffers die de Dhamma schade toebrengen door het openbaren van wangedrag.

Het is de dader die de Dhamma schaadt.

Het zijn diegenen die de dader beschermen en zijn gedrag in stand houden die de Dhamma schaden.

Het zijn diegenen die het verwrongen onderwijs door blijven geven die de Dhamma schaden.

Wij nemen hier dan ook nogmaals krachtig afstand van.

De Dhamma bescherm je niet door leugens en het verhullen van de waarheid.

De Dhamma bescherm je door zonder enige twijfel duidelijk te maken dat zulk gedrag niet passend is en geen enkele bestaansrecht heeft binnen de Dhamma.

De Dhamma bescherm je door glashelder aan te geven dat een geestelijk leider die misbruik pleegt niet de Dhamma volgt maar zijn eigen verlangen, haat en onwetendheid.


Mocht je naar aanleiding van deze tekst vragen of opmerking hebben, neem dan contact met ons op. Voor een volledig beeld raden wij het aan om alle teksten over deze dag te lezen. In deel 2 kun je onze ervaringen tijdens de dag zelf lezen, in deel 3 staan wij stil bij hoe nu verder te gaan.


Bronnen

[1] R. Hogendoorn, „Document Leden Boeddhistiche Unie Nederland 18 januari 2020,” VU, 2020.

[2] J. Hoek, „Zenleraar Tydeman blijft aan als leraar na jarenlange buitenechtelijk relatie met studente,” Boeddhistische Dagblad, 2015.

[3] M. Finnigan en R. Hogendoorn, Sex and Violence in Tibetan Buddhism: The Rise and Fall of Sogyal Rinpoche, Jorvik Press, 2019.

[4] „Letter to Sogyal Lakar,” 2017.

[5] Kusung, „An Open Letter to the Shambhala Community,” 2019.

[6] D. Redactie, „Vipassana-leraren: ‘Mettavihari pleegde grensoverschrijdend seksueel gedrag met leerlingen’,” Boeddhistisch Dagblad, 2015.

[7] G. Riemersma, „Misbruikt door aanbeden leermeester,” Volkskrant, 2002.

[8] L. Dros, „Een monnik met een hobby,” Trouw, 2002.

[9] C. Damen, Ik was gek van geluk, Verhalen uit sektarische bewegingen, Luitingh-Sijthoff, 2013.

[10] R. Hogendoorn, „De lancering van ‘Lama Kelsang Chöpel’,” Open Boeddhisme, 2015.

[11] O. Tempelman, „De wijsheid van de meester wordt via seksuele handelingen gedeeld met leerlingen,” Volkskrant, 2018.

[12] J. Hoek, „NOS: seksueel misbruik minderjarigen door boeddhistische leraren,” Boeddhistische Dagblad, 2015.

[13] B. d. Vries, „Boeddhistische monnik Waalwijk misbruikte ook 12-jarige,” NOS, 2015.

[14] R. Hogendoorn, „Een pij als dekmantel: geld, gokhuizen, zandstranden en ‘ladyboys’,” Open Boeddhisme, 2015.

[15] B. d. Vries, „Seksueel misbruik bij boeddhisten in Nederland,” NOS, 2015.

[16] J. Hoek, „Misbruik in sangha’s veel omvangrijker dan wordt aangenomen,” Boeddhistische Dagblad, 2015.

[17] D. Redactie, „Mettavihari grondlegger vipassanameditatie in Nederland,” Boeddhistisch Dagblad, 2015.

[18] J. Hoek, „Mettavihari al in 1981 onderhouden oven seksueel misbruik,” Boeddhistische Dagblad, 2015.

[19] J. Hoek, „Wie zou mij geloven als ik Mettavihari zou beschulidigen,” Boeddhistische Dagblad, 2015.

[20] B. d. Vries, „Alarmsignalen misbruik boeddhisten werden genegeerd,” NOS, 2015.

[21] B. d. Vries, „Ik dacht: dit wordt een Thaise massage,” NOS, 2015.

[22] J. Hoek, „Seksueel wangedrag Mettavhiari: Waarom zwegen de leraren?,” Boeddhistische Dagblad, 2015.

[23] R. Hogendoorn, „De monnik, de poet en de penose,” Open Boeddhisme, 2015.

[24] R. Hogendoorn, „Henk Barendregt geeft zijn rol bij Buddharama onjuist weer,” Open Boeddhisme, 2015.

[25] H. Barendregt, „Aanvullende Verklaring 25 juni 2015,” Blogs by Henke Barendrecht.

[26] D. v. d. Neut, „Machtsmisbruik in Makkinga,” Psychologie Magazine, 2003.

[27] L. v. d. Drift, „Een Monnik ontmanteld,” Kwartaalblad Boeddhisme, 2002.

[28] A. Kok, „Hoofdmonnik te Makkinga: het is een druk bestaan,” Trouw, 1999.

[29] [Online]. Available: http://www.boeddhayana.nl/.

[30] [Online]. Available: https://www.facebook.com/EhipassikoNL.

[31] D. Verstegen, „Misstap, Dharma en democratie,” Boeddhistisch Dagblad, 2015.

[32] J. Hoek, „ZCA-bestuurslid Mark Schalken afgetreden na kwestie Tydeman,” Boeddhistische Dagblad, 2016.

[33] N. Tydeman, Transmissie en transcendentie, Asoka, 2013.

[34] A. Cushman, „Under The Lens: An American Zen Community in Crisis,” Tricycle, 2003.

[35] S. Heine en D. Wright, Zen Masters, Oxford University Press, 2010.

[36] S. Admin, „A Statement of the White Plum Asanga Regarding Allegations of Sexual Misconduct,” The White Plum Asanga, 2017.

[37] K. Moulton, „Zen teachers are livid Utah colleague in sex scandal still teaching,” The Salt Lake Tribune, 2011.

[38] L. R. Staff, „Open letter do Dennis Genpo Merzel signed by sity-six Zen teachers,” Lion’s Roar, 2011.

[39] J. Hoek, „Herrie binnen Zen Centrum Amsterdam over bezoek omstreden Dennis Genpo Merzel,” Boeddhistische Dagblad, 2018.

[40] R. Hogendoorn, „Tevergeefse waarschuwingen over ‘Lama’ Mattioli,” Open Boeddhisme, 2004.

[41] R. Hogendoorn, „Zedenpolitie: geen nader onderzeok Mattioli,” Open Boeddhisme, 2013.

[42] M. Finnigan, „Behind The Thangkas”.

[43] J. McCarthy, „Sogyal Rinpoche beat members of his inner circle on a daily basis and coerced young followers into sex,” Newcastle Herald, 2019.

[44] N. Hines, „Inside Tibetan Buddhism’s ‘Rape’ and Abuse Scandal,” The Daily Beast, 2019.

[45] Tenpel, „”Lock the door.” – I was devoted to a great buddhist master, and then i quit,” Buddhism Controversy Blog, 2016.

[46] J. Hoek, „Managementteam Rigpa al in jaren negentig op de hoogte beschuldigingen tegen Sogyal Rinpoche,” Boeddhistisch Dagblad, 2018.

[47] S. Lachs, „Tibetan Buddhism Enters the 21st Century: Trouble in Shangri-La,” Info Buddhism, 2019.

[48] Y. M. Rinpoche, „When a Buddhist Teachter Crosses the Line,” Lion’s Roar, 2017.

[49] A. Iris en M. Anders, „Silencing and Oblivion of Psychological Trauma, Its Unconcious Aspects, and Their Impact on the Inflation of Vajrayana. An Analysis of Cross-Group Dynamics and Recent Developments in Buddhist Groups Based on Qualitative Data,” Religions, 2019.

[50] K. Baxter, „Outcome of an investigation int allegations made against Sogyal Lakar,” 2018.

[51] A. Winn, „Buddhist Project Sunshine Final Report,” 2018.

[52] S. Marsh, „Buddhist group leader steps down over sexual assault claims,” The Guardian, 2018.

[53] P. Chödrön, „Letter from Ani Pema Chödrön,” Shambala magazine, 2019.

[54] L. R. Staff, „Report details new allegations of sexual assault in Shambala community,” Lion’s Roar, 2018.

[55] A. Newman, „The ‘King’ of Shambala Buddhism Is Undone by Abuse Report,” The New York Times, 2018.

[56] J. Hoek, „Vrouwen beschuldigen boeddhistische leraar Namkha rinpoche van seksueel wangedrag,” Boeddhistisch dagblad, 2018.

[57] O. Tempelman, „Tibetaans-boeddhistische leraar Namkha Rinpoche aangeklaagd: ‘Vrouwen onder druk gezet om seks met hem te hebben’,” Volkskrant, 2018.

[58] E. Drayer, „Boeddhisten ‘vergeten’ slachtoffers seksueel misbruik,” Volkskrant, 2015.

[59] S. Lachs, „Richard Baker and the Myth of the Zen Roshi,” The Zen Site, 2002.

[60] D. Redactie, „Henk Barendregt – Ik had niet moeten zwijgen over wangedrag Mettavihari,” Boeddhistisch Dagblad, 2015.

[61] H. Blezer, „Seksueel misbruik in boeddhisme II: de casus Mettavihari,” Leiden Religie Blog, 2015.

[62] H. Blazer, „De Dr. Huxtable illusie: seksueel misbruik in het boeddhisme,” Leiden Religie Blog, 2015.

[63] N. Tydeman, „Lotusebloemwn in westerse wateren. Een kleine kroniek van het spirituele verkeer van Oost en Wet,” Tijdschrift voor bezinning, 1973.

[64] N. Tydeman, „Nader tot de liefde,” 1974.

[65] N. Tydeman, De gouden karper is uit het net, Asoka, 2012.

[66] Gastauteur, „Over het verzwijgen van ethisch grensoverschrijdend gedrag,” Boeddhistische Dagblad, 2015.

[67] R. Hogendoorn, „Luang Pho: ‘Een monnik die de vinaya niet volgt is geen monnik’,” Open Boeddhisme, 2015.

[68] R. Hogendoorn, „Mattioli: “Theorie en leraar onnodig”,” Open Boeddhisme, 2013.

[69] R. Hogendoorn, „Sogyal Lakar en Rigpa verschuilen zich achter Boeddhistische Unie Nederland,” Open Boeddhisme, 2017.

[70] Tahlia, „Can a cult stop being a cult?,” Beyond the temple, 2019.

[71] J. Doward, „Buddhist, teacher, predator: dark secrets of the Tirtatna guru,” The Guardian, 2019.

[72] J. Doward, „Attorney general Suella Braverman belongs to controversial Buddhist sect,” The Guardian, 2020


Wil je beginnen met mediteren of ben je op zoek naar meer verdieping?
Wij bieden persoonlijke begeleiding, volledig op donatie basis.

Gratis Meditatiecursus

Je moet zelf de inspanning leveren, de Boeddhas wijzen slechts de weg

Boeddha, Dhp 276