Upasika Kee Nanayon (1901 – 1978) was een Thaise boeddhistische upāsikā (vrome lekenvrouw) uit Ratchaburi. Na haar pensionering in 1945 veranderde ze haar huis in een meditatiecentrum met haar oom en tante.
Ze was voornamelijk autodidact, las de Pali canon en andere boeddhistische literatuur. Haar dhamma lezingen en poëzie werden wijd verspreid. Toen haar naam bekend werd, werd zij een van de meest populaire vrouwelijke meditatieleraren in Thailand. Veel van haar lezingen zijn in het Engels vertaald door Thanissaro Bhikkhu, die haar ziet als “waarschijnlijk de belangrijkste vrouwelijke Dhamma leraar in het Thailand van de 20e eeuw”.